university of sydney

De eerste 3 dagen op de universiteit bestaan vooral uit informatie sessies en formele zaken. Zo moet de inschrijving voltooid worden en worden de vakken verteld die je gaat doen. In eerste instantie lijkt dit zeer gunstig voor mij, aangezien ik de vakken kan gaan doen die ik zelf uitgezocht heb. Veel andere studenten hebben hele andere vakken dan ze zelf gekozen hebben. Echter blijkt later dat mijn vakken overlappen. Ik moet dus sowieso 1 vak laten vallen en daarvoor een nieuwe kiezen. Dat is geen eenvoudige klus gezien de hoeveelheid. Ik ben er dan ook nog steeds mee bezig en wat ik precies ga doen is nog niet bekend. Want ook Eindhoven moet akkoord gaan met mijn keuze. Komt allemaal vast wel goed.

Paps en mams hebben Sydney in de tussentijd volop kunnen verkennen. Helaas komt het water met bakken uit de hemel. Dachten wij dat gezegde in Nederland te kunnen gebruiken, hier is het zeker van toepassing! Men neme een hevige stortbui in Nederland, kwadrateer deze en laat het dagen duren…. Idee?? Juist, wij vallen dus van het ene extreem in het andere. Het temperatuur record van vorige week met 43 graden gaat 150 jaar terug. En in Sydney heeft het sinds juNi vorig jaar niet echt meer geregend. Bovendien is in een plaatsje in de buurt een record verbroken met 250 mm in 6 uur!!!!! Ik zou even na moeten gaan, maar volgens mij is dit ongeveer de helft van de Nederlandse jaarlijkse hoeveelheid… Tel uit je winst!

Ok, even terug naar mijn belevenissen. Ik heb dus werkelijk nix gezien van Sydney in de tussentijd. Het grootste deel van de dag zit ik op de Uni(versiteit) of op internet mn vakken uit te zoeken. Ach, de komende 4 maanden moet ik vast nog wel tijd voor kunnen vinden, dacht ik zo.
Donderdag zijn we terug gekeerd naar Port Macquarie naar Chiel en Maureen. Daar zijn we gebleven tot dinsdagochtend. In huize Segboer wordt heel goed voor ons gezorgd, maar het is wel vermoeiend voor de ouwetjes hoor. Ze kunnen het maar niet geloven dat we er echt zijn.
Op de weg naar Port M. maken we in tussenstop in Hawksnest, een prachtige kitespot voor bijna alle windrichtingen. Bovendien schijnen hier altijd dolfijnen te zitten. Je raadt het al… een uur lang gekite en geen dolfijn te bekennen. Helaas Pindakaas, maar hier kom ik zeker een keer terug met Selena (Griffith) om te kiten.
Na deze heerlijke tussenstop karren we vrolijk door via een alternatieve route. Deze zit vol verrassingen. Eerst hebben we een aantal mooie stops bij het meer en op het strand, waarna we opeens voor een paar slagbomen staan… STOP! Hee, er staat hier water op de weg en het pontje ligt aan de andere kant?! Gelukkig hoeven we niet lang te wachten en worden we naar de overkant gebracht. Echter was dit niet de laatste verrassing die we tegenkomen. Een stuk verderop stopt het asfalt en gaat het over in een onaangename onverharde hobbelweg. Hopend dat dit geen 4WD route zou worden, bereiken we uiteindelijk toch de snelweg en speren we in één ruk door naar Port Macquarie
Door de knetterharde wind van de afgelopen dagen (toen ik in Sydney zat en dus niet het water op kon, hoezo timing??), staan er behoorlijke golven. Vrijdag zie ik even de kans om te gaan kiten tussen deze bakken (3 meter hoog schuim, in de echte golven ben ik nog niet geweest, vond dit al behoorlijk). Het gekke is dat er niemand in Port iets van een kitespot weet en er ook geen kiter te bekennnen is. Ik ben dus de enige die gaat kiten. Alleen is niet zo veilig, dus ik houd het maar kort. Jammer hoor van al die grote bakken….
Zaterdag maken we een trip langs de kust en het picknick mandje gaat mee. Hier in Australië stikt het van de plekken voor bbq’s en picknicks. Ideaal! We gaan langs een aantal mooie plekken en papa kan zelfs even parapenten!! Daarna gaan we afkoelen in de zee. Iedereen is aan het bodyboarden en golfsurfen. Paps en ik kijken elkaar aan… DAT willen wij ook!! Dus de voetbanden van het kiteboard afgeschroefd en dat gebruikt als bodyboard. Ach, het ziet er misschien wat gek uit, maar lol hebben we wel! Het bevalt zelfs zo goed, dat paps achter flippers en een bodyboard aan gaat.
Zondag echter valt het “echte” bodyboarden tegen aangezien we niet eens door de golven kunnen komen. Misschien is deze sport niet geheel voor ons weggelegd… of misschien leren we het nog een keer. Wie weet!!